та́йна
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
та́йна |
та́йны |
| Р. |
та́йны |
та́йн |
| Д. |
та́йне |
та́йнам |
| В. |
та́йну |
та́йны |
| Т. |
та́йнай та́йнаю |
та́йнамі |
| М. |
та́йне |
та́йнах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
канспіра́цыя, -і, ж.
Сістэма і метады, якія прымяняюцца для захоўвання ў тайне дзейнасці каго-, чаго-н.; захоўванне тайны.
Строгая к.
|| прым. канспірацы́йны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
вы́ведаць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., што.
Разведаць што-н. такое, што трымаецца ў тайне.
В. тайны.
В. чые-н. намеры.
|| незак. выве́дваць, -аю, -аеш, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
утаі́ць, утаю́, уто́іш, уто́іць; уто́ены; зак., што.
1. Захаваць у тайне, скрыць ад іншых.
У. праўду.
2. Тайна прысвоіць.
У. чужыя грошы.
|| незак. уто́йваць, -аю, -аеш, -ае.
|| наз. уто́йванне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
та́йна та́йна, -ны ж.; таямні́ца, -цы ж.;
держа́ть в та́йне трыма́ць у та́йне (у таямні́цы);
посвяща́ть в та́йну адкрыва́ць та́йну;
вое́нная та́йна вае́нная та́йна;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
канспірава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; незак., каго-што і без дап.
Прымяняць метады канспірацыі, захоўваць у тайне што‑н. Канспіраваць дзейнасць. Умець канспіраваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
таі́ць, таю́, то́іш, то́іць; то́ены; незак., што.
1. Трымаць у тайне, утойваць ад іншых што-н.
Т. сваё мінулае.
2. (1 і 2 ас. звычайна не ўжыв.). Мець, заключаць у сабе што-н. знешне непрыкметнае, яшчэ не выяўленае.
Зямля тоіць у сваіх нетрах яшчэ многа невядомага.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
разне́сціся сов. (о молве и т.п.) распространи́ться, разнести́сь; (о тайне, секрете) разгласи́ться; см. разне́сці 2
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
маўча́ць, -чу́, -чы́ш, -чы́ць; -чы́м, -чыце́, -ча́ць; -чы́; незак.
1. Нічога не гаварыць, не падаваць голасу.
Слухай і маўчы.
2. перан. Не парушаць цішыні, спакою.
Вёска маўчыць.
3. аб чым. Захоўваць што-н. у тайне, не расказваць пра што-н.
Аб гэтай справе лепш м.
|| наз. маўча́нне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
утаі́ць сов.
1. (сохранить в тайне) утаи́ть, скрыть;
у. пра́ўду — утаи́ть (скры́ть) пра́вду;
2. (присвоить) утаи́ть;
у. гро́шы — утаи́ть де́ньги
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)