сі́на-тыбе́цкі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
сі́на-тыбе́цкі |
сі́на-тыбе́цкая |
сі́на-тыбе́цкае |
сі́на-тыбе́цкія |
| Р. |
сі́на-тыбе́цкага |
сі́на-тыбе́цкай
сі́на-тыбе́цкае |
сі́на-тыбе́цкага |
сі́на-тыбе́цкіх |
| Д. |
сі́на-тыбе́цкаму |
сі́на-тыбе́цкай |
сі́на-тыбе́цкаму |
сі́на-тыбе́цкім |
| В. |
сі́на-тыбе́цкі (неадуш.)
сі́на-тыбе́цкага (адуш.) |
сі́на-тыбе́цкую |
сі́на-тыбе́цкае |
сі́на-тыбе́цкія (неадуш.)
сі́на-тыбе́цкіх (адуш.) |
| Т. |
сі́на-тыбе́цкім |
сі́на-тыбе́цкай
сі́на-тыбе́цкаю |
сі́на-тыбе́цкім |
сі́на-тыбе́цкімі |
| М. |
сі́на-тыбе́цкім |
сі́на-тыбе́цкай |
сі́на-тыбе́цкім |
сі́на-тыбе́цкіх |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)