Verbum

◎ Ласката́ннік ’балбатун’ (Юрч. Вытв.). Утворана з ласкатанне ’балбатня’. Аб суф. ‑ннік гл. Сцяцко, Словаўтв., 241; Сцяцко, Афікс. наз., 56–57. Да ласкатаць ₂ (гл.).

Ляпня́к ’недапечаны хлеб, які ліпне да зубоў’ (Сцяшк., карэліц., Шатал.; Сцяцко, Бел. мова, 137). Да ляпі́ць (гл.). Аб суфіксе ‑няк гл. Сцяцко, Афікс. наз., 59.

Спро́гчыся ‘здохнуць’ (Сцяцко Сл.). Гл. апрэгчыся.

Клача́нка ₁ ’мятая салома’ (Мат. Гом.). Ад клычыць ₁ (гл.). (П. Сцяцко, пісьмова). Суфікс ‑анка характэрны для аддзеяслоўных утварэнняў (Сцяцко, Афікс. наз., 28–29).

Клача́нка ₂ ’палатно, вытканае са зрэб’я’ (Сцяшк., Жд. 3). Гл. клочча.

◎ Крышанчы́ха ’пляткарка’ (Мат. Гом.). Зыходзячы з мадэлі пявец‑пяўчыха (Сцяцко, Афікс. наз., 187), трэба рэканструяваць крышанец, якое ў сваю чаргу магло ўзнікнуць ад дзеяслова крышыць ’малоць’ пры дапамозе суфікса ‑анец (Сцяцко, там жа, 26–27). Тады крышанчыха — ’жанчына, якая «меле (языком)»!

◎ Клы́бша ’жанчына з доўгімі нагамі’ (Сцяцко, Афікс. наз., 177). Гл. клыпша.

Кло́палка ’квактуха’ (Жд. 3). Гукапераймальнае. Словаўтварэнне на ‑алка (Сцяцко, Афікс. наз., 51).

Лістота ’лісце’ (ТСБМ, Сцяшк.). Да ліст ₁ (гл. Сцяцко, Афікс. наз., 205).

Ляшня́ ’палякі’ (Бес.). Да лях (гл.). Аб суфіксе гл. Сцяцко (Афікс. наз., 205).

*Мачэнне, мочэнье ’вільгаць’ (ТС). Да мачы́ць. Аб суфіксе гл. Сцяцко (Афікс. наз., 55).