суце́шыць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. суце́шу суце́шым
2-я ас. суце́шыш суце́шыце
3-я ас. суце́шыць суце́шаць
Прошлы час
м. суце́шыў суце́шылі
ж. суце́шыла
н. суце́шыла
Загадны лад
2-я ас. суце́ш суце́шце
Дзеепрыслоўе
прош. час суце́шыўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

суце́шыць, -шу, -шыш, -шыць; -шаны; зак., каго (што).

Аблегчыць чыё-н. гора, перажыванне, заспакоіць каго-н. чым-н. радасным.

С. няшчаснага.

|| незак. суцяша́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| звар. суце́шыцца, -шуся, -шышся, -шыцца; незак. суцяша́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

|| наз. суцяшэ́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

суце́шыць сов. уте́шить

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

суце́шыць, ‑шу, ‑шыш, ‑шыць; зак., каго-што.

Спачуваннем, угаворамі аблягчыць чыё‑н. гора, перажыванне. Суседзі, знаёмыя прыйшлі выказаць сваё спачуванне, суцешыць у горы. Лынькоў. Хлопец плакаў. □ Міця нічым, не мог яго суцешыць. Навуменка. Чым сірату суцешу, што ёй, маўклівай, скажу?.. Макарэвіч. // Прынесці каму‑н. супакаенне, палёгку; заспакоіць. Ніхто так не ўмеў зразумець, падтрымаць і суцешыць хворага. Грахоўскі. Ты яшчэ, Люба, маладзец, — старалася суцешыць .. [Юля] Любу. Васілевіч. // Абрадаваць, перадаваць каго‑н. [Алесь:] — Гэта, брат, яшчэ большая радасць... Гэта ўжо не мы адны, а саюз. Сапраўды суцешыў, брат. Караткевіч. // у безас. ужыв. [Пятра] суцешыла крыху і ўзрадавала, калі ён убачыў, што вочы .. [Сашы] поўныя слёз. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

суцяша́ць гл. суцешыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

уте́шить сов. уце́шыць, суце́шыць; заспако́іць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

несуце́шны, -ая, -ае.

Такі, якога цяжка або немагчыма суцешыць; моцны па сіле праяўлення.

Н. боль.

|| наз. несуце́шнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абнадзе́іць, -дзе́ю, -дзе́іш, -дзе́іць; -дзе́ены; зак., каго (што).

Супакоіць, абудзіўшы надзею, суцешыць.

А. цяжкахворага.

|| незак. абнадзе́йваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

несуцяша́льны, -ая, -ае.

Які не прыносіць суцяшэння; які цяжка або нельга суцешыць.

Несуцяшальныя словы.

Несуцяшальнае гора.

|| наз. несуцяша́льнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

суце́шаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад суцешыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)