Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
суце́шыцьсов. уте́шить
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
суце́шыць, ‑шу, ‑шыш, ‑шыць; зак., каго-што.
Спачуваннем, угаворамі аблягчыць чыё‑н. гора, перажыванне. Суседзі, знаёмыя прыйшлі выказаць сваё спачуванне, суцешыць у горы.Лынькоў.Хлопец плакаў. □ Міця нічым, не мог яго суцешыць.Навуменка.Чым сірату суцешу, што ёй, маўклівай, скажу?..Макарэвіч.// Прынесці каму‑н. супакаенне, палёгку; заспакоіць. Ніхто так не ўмеў зразумець, падтрымаць і суцешыць хворага.Грахоўскі.Ты яшчэ, Люба, маладзец, — старалася суцешыць .. [Юля] Любу.Васілевіч.// Абрадаваць, перадаваць каго‑н. [Алесь:] — Гэта, брат, яшчэ большая радасць... Гэта ўжо не мы адны, а саюз. Сапраўды суцешыў, брат.Караткевіч.//убезас.ужыв.[Пятра] суцешыла крыху і ўзрадавала, калі ён убачыў, што вочы .. [Сашы] поўныя слёз.Шамякін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
суце́шыць trösten vt; vertrösten vt
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
суцяша́цьгл.суцешыць.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
уте́шитьсов. уце́шыць, суце́шыць; заспако́іць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
несуце́шны, -ая, -ае.
Такі, якога цяжка або немагчыма суцешыць; моцны па сіле праяўлення.
Н. боль.
|| наз.несуце́шнасць, -і, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)