суту́лы, -ая, -ае.
3 крыху згорбленай спінай і прыпаднятымі плячамі.
С. хлопец.
|| наз. суту́ласць, -і, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
суту́лы
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
суту́лы |
суту́лая |
суту́лае |
суту́лыя |
| Р. |
суту́лага |
суту́лай
суту́лае |
суту́лага |
суту́лых |
| Д. |
суту́ламу |
суту́лай |
суту́ламу |
суту́лым |
| В. |
суту́лы (неадуш.)
суту́лага (адуш.) |
суту́лую |
суту́лае |
суту́лыя (неадуш.)
суту́лых (адуш.) |
| Т. |
суту́лым |
суту́лай
суту́лаю |
суту́лым |
суту́лымі |
| М. |
суту́лым |
суту́лай |
суту́лым |
суту́лых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
суту́лы, ‑ая, ‑ае.
Разм. З крыху сагнутай спінай і высунутымі паперад плячамі; згорблены. [Усцін] стаяў, паныла апусціўшы галаву, высокі; трохі сутулы, збянтэжаны. Марціновіч. На парозе хаты з’явілася высокая, крыху сутулая постаць дзядзькі Вінцука. В. Вольскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Суту́лы ’пахілы, згорблены’ (ТСБМ, Некр. і Байк., ТС), ’магутны’ (Вруб.), сюды ж су́тулаваты, сутулава́сты, суту́лісты ’прыгорблены’ (Сл. ПЗБ); укр. суту́лий, рус. суту́лый ’тс’. Утворана пры дапамозе прыст. су- ад асновы тул‑, параўн. тулава, туліцца, гл. Фасмер, 3, 811; ЕСУМ, 5, 485. Значэнне ’магутны’, відаць, на базе ’прысадзісты, каржакаваты’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
суту́лый суту́лы, гарбава́ты.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
жылава́ты, ‑ая, ‑ае.
Мускулісты, жылісты. Андрэй сустрэў Арлоўскага на ганку. Гэта быў высокі худы чалавек, крыху сутулы, з вялізнымі жылаватымі рукамі. Чарнышэвіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
*Асю́рбаваты, осю́рбуватый ’сутулы, гарбаты’ (Клім.). Няясна.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Кірбаці́сты ’сутулы’ (Сцяшк. Сл.). Гл. гарбаты.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Курпа́ты ’сутулы’ (Сцяшк. Сл.). Да гарбаты. Магчыма, пад уплывам куробіцца (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)