суту́лы, -ая, -ае.

3 крыху згорбленай спінай і прыпаднятымі плячамі.

С. хлопец.

|| наз. суту́ласць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

суту́лы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. суту́лы суту́лая суту́лае суту́лыя
Р. суту́лага суту́лай
суту́лае		 суту́лага суту́лых
Д. суту́ламу суту́лай суту́ламу суту́лым
В. суту́лы (неадуш.)
суту́лага (адуш.)		 суту́лую суту́лае суту́лыя (неадуш.)
суту́лых (адуш.)
Т. суту́лым суту́лай
суту́лаю		 суту́лым суту́лымі
М. суту́лым суту́лай суту́лым суту́лых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

суту́лы суту́лый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

суту́лы, ‑ая, ‑ае.

Разм. З крыху сагнутай спінай і высунутымі паперад плячамі; згорблены. [Усцін] стаяў, паныла апусціўшы галаву, высокі; трохі сутулы, збянтэжаны. Марціновіч. На парозе хаты з’явілася высокая, крыху сутулая постаць дзядзькі Вінцука. В. Вольскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Суту́лы ’пахілы, згорблены’ (ТСБМ, Некр. і Байк., ТС), ’магутны’ (Вруб.), сюды ж су́тулаваты, сутулава́сты, суту́лісты ’прыгорблены’ (Сл. ПЗБ); укр. суту́лий, рус. суту́лый ’тс’. Утворана пры дапамозе прыст. су- ад асновы тул‑, параўн. тулава, туліцца, гл. Фасмер, 3, 811; ЕСУМ, 5, 485. Значэнне ’магутны’, відаць, на базе ’прысадзісты, каржакаваты’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

суту́лый суту́лы, гарбава́ты.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

round-shouldered [ˌraʊndˈʃəʊldəd] adj. суту́лы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

stoop-shouldered [ˌstu:pˈʃəʊldəd] adj. суту́лы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

жылава́ты, ‑ая, ‑ае.

Мускулісты, жылісты. Андрэй сустрэў Арлоўскага на ганку. Гэта быў высокі худы чалавек, крыху сутулы, з вялізнымі жылаватымі рукамі. Чарнышэвіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

*Асю́рбаваты, осю́рбуватый ’сутулы, гарбаты’ (Клім.). Няясна.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)