суніма́цца гл. суняцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

суніма́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. суніма́юся суніма́емся
2-я ас. суніма́ешся суніма́ецеся
3-я ас. суніма́ецца суніма́юцца
Прошлы час
м. суніма́ўся суніма́ліся
ж. суніма́лася
н. суніма́лася
Загадны лад
2-я ас. суніма́йся суніма́йцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час суніма́ючыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

суніма́цца несов.

1. унима́ться; (о боли — ещё) утиха́ть; смягча́ться;

2. (переставать двигаться) остана́вливаться;

3. (становиться смирным) унима́ться, успока́иваться; угомоня́ться;

1-3 см. суня́цца;

4. страд. унима́ться; остана́вливаться; успока́иваться; угомоня́ться; см. суніма́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

суніма́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да суняцца.

2. Зал. да сунімаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

суня́цца, суніму́ся, суні́мешся, суні́мецца; суніміся; зак.

1. Перастаць шумець, крычаць і пад.; супакоіцца.

Дзеці суняліся і леглі спаць.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Спыніцца, перастаць дзейнічаць.

Вечарам дождж суняўся.

На душы не сунімаецца трывога (непакоіць, турбуе).

3. Перастаць рухацца; спыніць рух, ход.

Мапеды звярнулі ў лес і суняліся.

|| незак. суніма́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

унима́ться

1. уціхамі́рвацца, суніма́цца;

2. суніма́цца;

3. суціша́цца; см. уня́ться;

4. страд. уціхамі́рвацца, суніма́цца; суціша́цца; см. унима́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

угомоня́ться возвр., страд. уціша́цца; уціхамі́рвацца; супако́йвацца; суніма́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

успока́иваться

1. супако́йвацца, заспако́йвацца;

2. (утихать) сці́швацца, сціша́цца, суціша́цца, суці́швацца, суніма́цца;

3. (угомоняться) уціхамі́рвацца;

4. страд. супако́йвацца, заспако́йвацца; сці́швацца, сціша́цца, суціша́цца, суці́швацца, суніма́цца; уціхамі́рвацца; см. успока́ивать;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Суня́ць ’стрымаць, спыніць’ (ТСБМ, Некр. і Байк., Янк. 2, Сл. ПЗБ), ’уціхамірыць, супакоіць’ (Сержп. Прымхі), суня́цца ’спыніцца’, ’супакоіцца’ (ТСБМ, ТС, Сл. ПЗБ, Бяльк.; асіп., Буз.), суніма́ць ’супакойваць’ (Гарэц., ТС), суніма́цца ’спыняцца, супакойвацца’ (ТСБМ, Некр., Сержп. Прымхі). З прыст. су- і коранем *jęti, jьmu, гл. няць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

здрабне́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; зак.

1. Стаць дробным, драбнейшым (па велічыні, памерах). І ўдалечыні ўсё адсунулася назад, здрабнела і ледзь віднелася праз белую смугу зімовага дня. Чарнышэвіч. Вецер пачаў сунімацца, дождж здрабнеў, і ў небе крыху пасвятлела. Ляўданскі. // Схуднець, змізарнець. Твар здрабнеў.

2. перан. Страціць значнасць, стаць менш істотным. Работу сваю Марына палюбіла і праз нейкі месяц зразумела, што .. адразу здрабнелі ўсе іншыя інтарэсы. Грамовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)