су́мна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| су́мна |
сумне́й |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
су́мна нареч.
1. гру́стно, тоскли́во, ску́чно;
2. плаче́вно; см. су́мны 2;
3. в знач. сказ. гру́стно, тоскли́во, ску́чно
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
су́мна,
1. Прысл. да сумны.
2. безас. у знач. вык. Пра пачуццё суму, якое адчувае хто‑н. Карызну стала сумна, маркотна, як чалавеку, які разлучыўся з блізкімі людзьмі. Зарэцкі. [Толю] стала сумна сядзець тут аднаму. Якімовіч. Як ні старалася Граноўская, каб гасцям не было сумна, нічога з гэтага не выходзіла. Гурскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Су́мна 1 ’наўрад’ (Мат. Гом.). Гл. сум, сумненне.
Су́мна 2 ’надта многа’ (пух., Сл. ПЗБ), сумната́ ’натоўп, гурт, вялікае мноства’, сумнаце́нне ’тс’ (там жа). Няясна; магчыма, пераасэнсаванне сумна ’страшна’ (гл. сум), г. зн. ’так многа, аж страшна’, або ўтварэнне ад сума 2 (гл.), што можа суадносіцца з балг. су́ма ’многа, маса’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
су́мна-заду́млівы
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
су́мна-заду́млівы |
су́мна-заду́млівая |
су́мна-заду́млівае |
су́мна-заду́млівыя |
| Р. |
су́мна-заду́млівага |
су́мна-заду́млівай
су́мна-заду́млівае |
су́мна-заду́млівага |
су́мна-заду́млівых |
| Д. |
су́мна-заду́мліваму |
су́мна-заду́млівай |
су́мна-заду́мліваму |
су́мна-заду́млівым |
| В. |
су́мна-заду́млівы (неадуш.)
су́мна-заду́млівага (адуш.) |
су́мна-заду́млівую |
су́мна-заду́млівае |
су́мна-заду́млівыя (неадуш.)
су́мна-заду́млівых (адуш.) |
| Т. |
су́мна-заду́млівым |
су́мна-заду́млівай
су́мна-заду́мліваю |
су́мна-заду́млівым |
су́мна-заду́млівымі |
| М. |
су́мна-заду́млівым |
су́мна-заду́млівай |
су́мна-заду́млівым |
су́мна-заду́млівых |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
су́мна-ірані́чны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
су́мна-ірані́чны |
су́мна-ірані́чная |
су́мна-ірані́чнае |
су́мна-ірані́чныя |
| Р. |
су́мна-ірані́чнага |
су́мна-ірані́чнай
су́мна-ірані́чнае |
су́мна-ірані́чнага |
су́мна-ірані́чных |
| Д. |
су́мна-ірані́чнаму |
су́мна-ірані́чнай |
су́мна-ірані́чнаму |
су́мна-ірані́чным |
| В. |
су́мна-ірані́чны (неадуш.)
су́мна-ірані́чнага (адуш.) |
су́мна-ірані́чную |
су́мна-ірані́чнае |
су́мна-ірані́чныя (неадуш.)
су́мна-ірані́чных (адуш.) |
| Т. |
су́мна-ірані́чным |
су́мна-ірані́чнай
су́мна-ірані́чнаю |
су́мна-ірані́чным |
су́мна-ірані́чнымі |
| М. |
су́мна-ірані́чным |
су́мна-ірані́чнай |
су́мна-ірані́чным |
су́мна-ірані́чных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
су́мна-лаго́дны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
су́мна-лаго́дны |
су́мна-лаго́дная |
су́мна-лаго́днае |
су́мна-лаго́дныя |
| Р. |
су́мна-лаго́днага |
су́мна-лаго́днай
су́мна-лаго́днае |
су́мна-лаго́днага |
су́мна-лаго́дных |
| Д. |
су́мна-лаго́днаму |
су́мна-лаго́днай |
су́мна-лаго́днаму |
су́мна-лаго́дным |
| В. |
су́мна-лаго́дны (неадуш.)
су́мна-лаго́днага (адуш.) |
су́мна-лаго́дную |
су́мна-лаго́днае |
су́мна-лаго́дныя (неадуш.)
су́мна-лаго́дных (адуш.) |
| Т. |
су́мна-лаго́дным |
су́мна-лаго́днай
су́мна-лаго́днаю |
су́мна-лаго́дным |
су́мна-лаго́днымі |
| М. |
су́мна-лаго́дным |
су́мна-лаго́днай |
су́мна-лаго́дным |
су́мна-лаго́дных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
су́мна-прыве́тлівы
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
су́мна-прыве́тлівы |
су́мна-прыве́тлівая |
су́мна-прыве́тлівае |
су́мна-прыве́тлівыя |
| Р. |
су́мна-прыве́тлівага |
су́мна-прыве́тлівай
су́мна-прыве́тлівае |
су́мна-прыве́тлівага |
су́мна-прыве́тлівых |
| Д. |
су́мна-прыве́тліваму |
су́мна-прыве́тлівай |
су́мна-прыве́тліваму |
су́мна-прыве́тлівым |
| В. |
су́мна-прыве́тлівы (неадуш.)
су́мна-прыве́тлівага (адуш.) |
су́мна-прыве́тлівую |
су́мна-прыве́тлівае |
су́мна-прыве́тлівыя (неадуш.)
су́мна-прыве́тлівых (адуш.) |
| Т. |
су́мна-прыве́тлівым |
су́мна-прыве́тлівай
су́мна-прыве́тліваю |
су́мна-прыве́тлівым |
су́мна-прыве́тлівымі |
| М. |
су́мна-прыве́тлівым |
су́мна-прыве́тлівай |
су́мна-прыве́тлівым |
су́мна-прыве́тлівых |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
су́мна-элегі́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
су́мна-элегі́чны |
су́мна-элегі́чная |
су́мна-элегі́чнае |
су́мна-элегі́чныя |
| Р. |
су́мна-элегі́чнага |
су́мна-элегі́чнай
су́мна-элегі́чнае |
су́мна-элегі́чнага |
су́мна-элегі́чных |
| Д. |
су́мна-элегі́чнаму |
су́мна-элегі́чнай |
су́мна-элегі́чнаму |
су́мна-элегі́чным |
| В. |
су́мна-элегі́чны (неадуш.)
су́мна-элегі́чнага (адуш.) |
су́мна-элегі́чную |
су́мна-элегі́чнае |
су́мна-элегі́чныя (неадуш.)
су́мна-элегі́чных (адуш.) |
| Т. |
су́мна-элегі́чным |
су́мна-элегі́чнай
су́мна-элегі́чнаю |
су́мна-элегі́чным |
су́мна-элегі́чнымі |
| М. |
су́мна-элегі́чным |
су́мна-элегі́чнай |
су́мна-элегі́чным |
су́мна-элегі́чных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
приско́рбно нареч. су́мна;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)