Verbum

Су́мна ₁ ’наўрад’ (Мат. Гом.). Гл. сум, сумненне.

Су́мна ₂ ’надта многа’ (пух., Сл. ПЗБ), сумната́ ’натоўп, гурт, вялікае мноства’, сумнаце́нне ’тс’ (там жа). Няясна; магчыма, пераасэнсаванне сумна ’страшна’ (гл. сум), г. зн. ’так многа, аж страшна’, або ўтварэнне ад сума ₂ (гл.), што можа суадносіцца з балг. су́ма ’многа, маса’.