судо́вы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
судо́вы |
судо́вая |
судо́вае |
судо́выя |
| Р. |
судо́вага |
судо́вай судо́вае |
судо́вага |
судо́вых |
| Д. |
судо́ваму |
судо́вай |
судо́ваму |
судо́вым |
| В. |
судо́вы (неадуш.) судо́вага (адуш.) |
судо́вую |
судо́вае |
судо́выя (неадуш.) судо́вых (адуш.) |
| Т. |
судо́вым |
судо́вай судо́ваю |
судо́вым |
судо́вымі |
| М. |
судо́вым |
судо́вай |
судо́вым |
судо́вых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
ме́дыка-судо́вы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
ме́дыка-судо́вы |
ме́дыка-судо́вая |
ме́дыка-судо́вае |
ме́дыка-судо́выя |
| Р. |
ме́дыка-судо́вага |
ме́дыка-судо́вай ме́дыка-судо́вае |
ме́дыка-судо́вага |
ме́дыка-судо́вых |
| Д. |
ме́дыка-судо́ваму |
ме́дыка-судо́вай |
ме́дыка-судо́ваму |
ме́дыка-судо́вым |
| В. |
ме́дыка-судо́вы (неадуш.) ме́дыка-судо́вага (адуш.) |
ме́дыка-судо́вую |
ме́дыка-судо́вае |
ме́дыка-судо́выя (неадуш.) ме́дыка-судо́вых (адуш.) |
| Т. |
ме́дыка-судо́вым |
ме́дыка-судо́вай ме́дыка-судо́ваю |
ме́дыка-судо́вым |
ме́дыка-судо́вымі |
| М. |
ме́дыка-судо́вым |
ме́дыка-судо́вай |
ме́дыка-судо́вым |
ме́дыка-судо́вых |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
вае́нна-судо́вы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
вае́нна-судо́вы |
вае́нна-судо́вая |
вае́нна-судо́вае |
вае́нна-судо́выя |
| Р. |
вае́нна-судо́вага |
вае́нна-судо́вай вае́нна-судо́вае |
вае́нна-судо́вага |
вае́нна-судо́вых |
| Д. |
вае́нна-судо́ваму |
вае́нна-судо́вай |
вае́нна-судо́ваму |
вае́нна-судо́вым |
| В. |
вае́нна-судо́вы (неадуш.) вае́нна-судо́вага (адуш.) |
вае́нна-судо́вую |
вае́нна-судо́вае |
вае́нна-судо́выя (неадуш.) вае́нна-судо́вых (адуш.) |
| Т. |
вае́нна-судо́вым |
вае́нна-судо́вай вае́нна-судо́ваю |
вае́нна-судо́вым |
вае́нна-судо́вымі |
| М. |
вае́нна-судо́вым |
вае́нна-судо́вай |
вае́нна-судо́вым |
вае́нна-судо́вых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
судагаварэ́нне, -я, н. (спец.).
Вуснае выкладанне справы на судовым пасяджэнні па грамадзянскім іску.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
почырказна́ўства, -а, н.
Раздзел крыміналістыкі, які займаецца вывучэннем почыркаў (у 1 знач.) для вырашэння задач, што ўзнікаюць пры расследаванні і судовым разборы.
|| прым. почырказна́ўчы, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
абвінава́ўца, -ы, мн. -ы, -аў, м.
1. Той, хто абвінавачвае каго-н. у чым-н.
А. бюракратаў.
2. Асоба, якая падтрымлівае абвінавачванне ў судовым працэсе.
Дзяржаўны а.
Грамадскі а.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
абвінава́чанне, -я, н.
1. Прызнанне каго-н. вінаватым у чым-н.
Зняць а.
Судзіць па абвінавачанні ў крадзяжы.
2. Той бок у судовым працэсе, які абвінавачвае (спец.).
Сведкі абвінавачання.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
судагаварэ́нне, ‑я, н.
Вуснае выкладанне справы старанамі на судовым пасяджэнні па грамадзянскаму іску.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ілжэсве́дчанне і лжэсве́дчанне, ‑я, н.
Злачынства, якое выражаецца ў наўмыснай дачы лжывых паказанняў судовым або следчым органам.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
абаро́на, -ы, ж.
1. гл. абараніць.
2. Сукупнасць сродкаў, неабходных для адпору ворагу.
Мацаваць абарону краіны.
3. Сістэма абарончых збудаванняў.
Прарваць абарону ворага.
4. Абарончы бок у судовым працэсе, у гульні.
Сведкі абароны.
Гуляць у абароне.
|| прым. абаро́нны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)