стручны́, -а́я, -о́е.

3 вялікімі струкамі; багаты на струкі.

С. боб.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

стручны́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. стручны́ стручна́я стручно́е стручны́я
Р. стручно́га стручно́й
стручно́е		 стручно́га стручны́х
Д. стручно́му стручно́й стручно́му стручны́м
В. стручны́ (неадуш.)
стручно́га (адуш.)		 стручну́ю стручно́е стручны́я (неадуш.)
стручны́х (адуш.)
Т. стручны́м стручно́й
стручно́ю		 стручны́м стручны́мі
М. стручны́м стручно́й стручны́м стручны́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

стручны́ стручи́стый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

стручны́, ‑ая, ‑ое.

З вялікімі струкамі; багаты на струкі. Такі ж удалы гарох! Стручны, белы, чысты. Крапіва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Стру́чны ‘дзе шмат струкоў’ (Варл.; ашм., Стан.), ‘з мноствам ягад’ (бяроз., Шатал.; Сл. Брэс.), ‘кусцісты, шматклубневы (напр., цыбуля)’ (пух., З нар. сл.), струча́ны ‘з мноствам струкоў’ (талач., Шатал.), стручы́сты ‘тс’ (мядз., Нар. сл.). Да струк 1 (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

стручи́стый стручны́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

струкава́ты, см. стручны́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

стручы́сты обл., см. стручны́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

чарві́вы, ‑ая, ‑ае.

Паточаны чарвямі, з чарвямі ўнутры. Чарвівы яблык. Чарвівы грыб. □ Такі ж удалы гарох! Стручны, белы, чысты — ніводнага стручка чарвівага. Крапіва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Струкава́ты іран. ‘кучаравы’ (Янк. Мат., Сцяшк., Варл.), струкаве́нь ‘тс’ (Янк. Мат.). Да струк 1; да семантыкі параўн. стручны (гл.), першаснае значэнне, відаць, з ‘вялікай колькасцю валасоў’, або ‘з валасамі, скручанымі як струкі’. Але параўн. польск. strąki na głowie ‘лохмы, космы’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)