страка́ціць, -ка́чу, -ка́ціш, -ка́ціць; незак., што.

Надаваць стракаты выгляд.

С. сцены ўзорамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

страка́ціць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. страка́чу страка́цім
2-я ас. страка́ціш страка́ціце
3-я ас. страка́ціць страка́цяць
Прошлы час
м. страка́ціў страка́цілі
ж. страка́ціла
н. страка́ціла
Загадны лад
2-я ас. страка́ць страка́цьце
Дзеепрыслоўе
цяп. час страка́цячы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

страка́ціць несов., в разн. знач. пестри́ть, испестря́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

страка́ціць, ‑качу, ‑каціш, ‑каціць; незак., што.

1. Рабіць стракатым, надаваць стракаты выгляд. Скрозь лісце бярозы, пад якой сядзела Зоя, прасочвалася мяккае святло і стракаціла зямлю, лаўку, Зоіны рукі, сукенку. Пальчэўскі.

2. перан. Устаўляючы, уводзячы што‑н. у вялікай колькасці, рабіць неаднародным па саставу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

стракаце́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. стракаці́ць стракаця́ць
Прошлы час
м. стракаце́ў стракаце́лі
ж. стракаце́ла
н. стракаце́ла

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

страка́цець

‘мільгаць’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. страка́ціць страка́цяць
Прошлы час
м. страка́цеў страка́целі
ж. страка́цела
н. страка́цела

Крыніцы: dzsl2007, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

страка́ціцца, ‑каціцца; незак.

Разм. Тое, што і стракаціць (у 1 знач.). [Лужок] аж звініць ад птушыных галасоў і аж стракаціцца ад матылькоў. Якімовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

упестря́ть несов., разг. страка́ціць, рабі́ць страка́тым; пярэ́сціць, рабі́ць пярэ́стым;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пестри́ть несов.

1. прям., перен. стракаці́ць;

2. безл. мітусі́цца;

пестри́т в глаза́х мітусі́цца ў вача́х.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пестре́ть​II несов.

1. (мелькать) мільга́ць; (часто попадаться) ча́ста трапля́цца;

флажки́ пестря́т пе́ред глаза́ми сцяжкі́ мільга́юць пе́рад вачы́ма;

2. (изобиловать чем-л. пёстрым) стракаце́ць;

рису́нок пестри́т я́ркими кра́сками малю́нак стракаці́ць я́ркімі фа́рбамі;

статья́ пестри́т цита́тами перен. арты́кул стракаці́ць цыта́тамі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)