страка́цець

‘мільгаць’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. страка́ціць страка́цяць
Прошлы час
м. страка́цеў страка́целі
ж. страка́цела
н. страка́цела

Крыніцы: dzsl2007, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)