страка́ціцца, ‑каціцца; незак.
Разм. Тое, што і стракаціць (у 1 знач.). [Лужок] аж звініць ад птушыных галасоў і аж стракаціцца ад матылькоў. Якімовіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)