цвід, -у, М цвідзе, м.

Стракатая шарсцяная ці вігоневая матэрыя з дыяганальным перапляценнем нітак.

|| прым. цві́давы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сіні́ца, -ы, мн. -ы, -ні́ц, ж.

Невялікая стракатая птушка атрада вераб’інападобных.

|| памянш. сіні́чка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж.

|| прым. сіні́чы, -ая, -ае і сіні́чын, -а.

Сінічы свіст.

Сінічына гняздо.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

страка́ты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. страка́ты страка́тая страка́тае страка́тыя
Р. страка́тага страка́тай
страка́тае		 страка́тага страка́тых
Д. страка́таму страка́тай страка́таму страка́тым
В. страка́ты (неадуш.)
страка́тага (адуш.)		 страка́тую страка́тае страка́тыя (неадуш.)
страка́тых (адуш.)
Т. страка́тым страка́тай
страка́таю		 страка́тым страка́тымі
М. страка́тым страка́тай страка́тым страка́тых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пабе́гласць, ‑і, ж.

Спец. Уласцівасць металу мяняць колер пры награванні. Пабегласць сталі. // Стракатая радужная афарбоўка паверхневага слоя мінералу, якая ўтвараецца пры акісленні.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Ро́бак ’стракатая тканіна для саяноў’ (жытк., Мат. Гом.). Гл. рабак 2.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

страка́ты, -ая, -ае.

1. Такі, паверхня якога пакрыта палоскамі, плямамі розных колераў; рознакаляровы.

Стракатая тканіна.

С. дыван.

2. перан. Які вылучаецца неаднароднасцю, разнастайны, з розных элементаў.

С. склад насельніцтва.

3. Плямісты, разнашэрсны (пра масць жывёл); рознага апярэння (пра птушак).

С. дзяцел.

С. конь.

|| наз. страка́тасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

чо́рна-страка́ты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. чо́рна-страка́ты чо́рна-страка́тая чо́рна-страка́тае чо́рна-страка́тыя
Р. чо́рна-страка́тага чо́рна-страка́тай
чо́рна-страка́тае		 чо́рна-страка́тага чо́рна-страка́тых
Д. чо́рна-страка́таму чо́рна-страка́тай чо́рна-страка́таму чо́рна-страка́тым
В. чо́рна-страка́ты (неадуш.)
чо́рна-страка́тага (адуш.)		 чо́рна-страка́тую чо́рна-страка́тае чо́рна-страка́тыя (неадуш.)
чо́рна-страка́тых (адуш.)
Т. чо́рна-страка́тым чо́рна-страка́тай
чо́рна-страка́таю		 чо́рна-страка́тым чо́рна-страка́тымі
М. чо́рна-страка́тым чо́рна-страка́тай чо́рна-страка́тым чо́рна-страка́тых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

чырво́на-страка́ты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. чырво́на-страка́ты чырво́на-страка́тая чырво́на-страка́тае чырво́на-страка́тыя
Р. чырво́на-страка́тага чырво́на-страка́тай
чырво́на-страка́тае		 чырво́на-страка́тага чырво́на-страка́тых
Д. чырво́на-страка́таму чырво́на-страка́тай чырво́на-страка́таму чырво́на-страка́тым
В. чырво́на-страка́ты (неадуш.)
чырво́на-страка́тага (адуш.)		 чырво́на-страка́тую чырво́на-страка́тае чырво́на-страка́тыя (неадуш.)
чырво́на-страка́тых (адуш.)
Т. чырво́на-страка́тым чырво́на-страка́тай
чырво́на-страка́таю		 чырво́на-страка́тым чырво́на-страка́тымі
М. чырво́на-страка́тым чырво́на-страка́тай чырво́на-страка́тым чырво́на-страка́тых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

я́рка-страка́ты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. я́рка-страка́ты я́рка-страка́тая я́рка-страка́тае я́рка-страка́тыя
Р. я́рка-страка́тага я́рка-страка́тай
я́рка-страка́тае		 я́рка-страка́тага я́рка-страка́тых
Д. я́рка-страка́таму я́рка-страка́тай я́рка-страка́таму я́рка-страка́тым
В. я́рка-страка́ты (неадуш.)
я́рка-страка́тага (адуш.)		 я́рка-страка́тую я́рка-страка́тае я́рка-страка́тыя (неадуш.)
я́рка-страка́тых (адуш.)
Т. я́рка-страка́тым я́рка-страка́тай
я́рка-страка́таю		 я́рка-страка́тым я́рка-страка́тымі
М. я́рка-страка́тым я́рка-страка́тай я́рка-страка́тым я́рка-страка́тых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Марга́йка, маргойка ’стракатая свойская жывёла’ (Вяржбоўскі, дыс.). Літуанізм. Параўн. літ. margóji ’тс’ (там жа, 510; Лаўчутэ, Балтизмы, 80).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)