сто́ўпіцца, 1 і 2 ас. адз. не ўжыв., -піцца; -пімся, -піцеся, -пяцца; зак.
Сабрацца ў адным месцы вялікай колькасцю, натоўпам.
С. каля ўваходу.
 Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс) 
сто́ўпіцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
		| Будучы час | 
		
			 | 
			адз. | 
			мн. | 
		
	
	
		
		
			| 1-я ас. | 
			- | 
			сто́ўпімся | 
			
		
		
			| 2-я ас. | 
			- | 
			сто́ўпіцеся | 
			
		
		
			| 3-я ас. | 
			сто́ўпіцца | 
			сто́ўпяцца | 
			
		
| Прошлы час | 
	
		
			| м. | 
			сто́ўпіўся | 
			сто́ўпіліся | 
		
		
			| ж. | 
			сто́ўпілася | 
		
		
			| н. | 
			сто́ўпілася | 
		
	
| Дзеепрыслоўе | 
	
		
			| прош. час | 
			сто́ўпіўшыся | 
		
		
 
Крыніцы:
	
		dzsl2007,
		krapivabr2012,
		piskunou2012,
		sbm2012,
		tsblm1996,
		tsbm1984.
 Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс) 
сто́ўпіцца сов.
1. столпи́ться;
2. обл. вмести́ться, помести́ться, войти́;
у скры́ню ўсё не с. — в сунду́к всё не вмести́тся (не помести́тся, не войдёт)
 Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс) 
сто́ўпіцца, ‑піцца; ‑пімся, ‑піцеся, ‑пяцца; зак.
Сабрацца натоўпам вакол каго‑, чаго‑н.; збіцца ў кучу. Званок перарваў мае думкі. Вучні стоўпіліся вакол стала. Усім хацелася паглядзець на сякеру, якая дайшла да нас з каменнага веку. Штыхаў. У чаканні далейшага распараджэння аўтаматчыкі стоўпіліся ля штаба. М. Ткачоў. // Размясціцца блізка адзін каля аднаго ў вялікай колькасці. [Гарасім:] — А машын нашых многа стоўпілася на пераправе, не паспелі яшчэ ўсе пераскочыў на той бок. Масарэнка. [Рыбак] узяў па снезе ўбок, уздоўж плота па лагчынцы, беручы кірунак да недалёкіх будынін наводшыбе (мабыць, гумнаў), што цесненька стоўпіліся ўнізе. Быкаў. // Вырасці густа. Здалося, што хтосьці шаснуў за кедрамі, якія стоўпіліся за спінай, ахутаныя снегам. Мяжэвіч.
 Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.) 
Сто́ўпіцца ‘змясціцца’: стоўпіцца яшчэ тут напісаць (Касп.), сто́ўпіцца, стаўпі́цца ‘увайсці, уціснуцца’ (Шымк. Собр.), стаўпі́цца ‘сабрацца ў адным месцы’, ‘змясціцца’ (Нас.), сто́ўпіць ‘змясціць’ (Ласт., Гарэц.). Да тоўпіць (гл.).
 Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017) 
згру́дзіцца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -дзіцца; зак. (разм.).
Сабрацца гуртам; стоўпіцца.
З. каля стала.
|| незак. згру́джвацца, -аецца.
 Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс) 
столпи́ться сов. сто́ўпіцца, сабра́цца, прост. схлу́піцца.
 Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс) 
спе́рціся, 1 і 2 ас. не ўжыв., сапрэ́цца; спёрся, спе́рлася; зак. (разм.).
Збіцца, стоўпіцца ў адным месцы.
С. ў адным пакоі.
|| незак. спіра́цца, -а́ецца.
 Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс) 
напха́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца; зак. (разм.).
1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Сабрацца, стоўпіцца ўнутры чаго-н.; набіцца.
Напхалася людзей у хату.
2. Наесціся (груб.).
Н. бульбы.
 Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс) 
Скашалі́цца ‘збіцца, стоўпіцца’ (Юрч.). Да кашэль (гл.).
 Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)