сто́ўпіцца, 1 і 2 ас. адз. не ўжыв., -піцца; -пімся, -піцеся, -пяцца; зак.

Сабрацца ў адным месцы вялікай колькасцю, натоўпам.

С. каля ўваходу.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сто́ўпіцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - сто́ўпімся
2-я ас. - сто́ўпіцеся
3-я ас. сто́ўпіцца сто́ўпяцца
Прошлы час
м. сто́ўпіўся сто́ўпіліся
ж. сто́ўпілася
н. сто́ўпілася
Дзеепрыслоўе
прош. час сто́ўпіўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

сто́ўпіцца сов.

1. столпи́ться;

2. обл. вмести́ться, помести́ться, войти́;

у скры́ню ўсё не с. — в сунду́к всё не вмести́тся (не помести́тся, не войдёт)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сто́ўпіцца, ‑піцца; ‑пімся, ‑піцеся, ‑пяцца; зак.

Сабрацца натоўпам вакол каго‑, чаго‑н.; збіцца ў кучу. Званок перарваў мае думкі. Вучні стоўпіліся вакол стала. Усім хацелася паглядзець на сякеру, якая дайшла да нас з каменнага веку. Штыхаў. У чаканні далейшага распараджэння аўтаматчыкі стоўпіліся ля штаба. М. Ткачоў. // Размясціцца блізка адзін каля аднаго ў вялікай колькасці. [Гарасім:] — А машын нашых многа стоўпілася на пераправе, не паспелі яшчэ ўсе пераскочыў на той бок. Масарэнка. [Рыбак] узяў па снезе ўбок, уздоўж плота па лагчынцы, беручы кірунак да недалёкіх будынін наводшыбе (мабыць, гумнаў), што цесненька стоўпіліся ўнізе. Быкаў. // Вырасці густа. Здалося, што хтосьці шаснуў за кедрамі, якія стоўпіліся за спінай, ахутаныя снегам. Мяжэвіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сто́ўпіцца sich ánsammeln, sich zusámmenrotten; sich zusámmendrängen (збіцца ў кучу)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Сто́ўпіцца ‘змясціцца’: стоўпіцца яшчэ тут напісаць (Касп.), сто́ўпіцца, стаўпі́цца ‘увайсці, уціснуцца’ (Шымк. Собр.), стаўпі́цца ‘сабрацца ў адным месцы’, ‘змясціцца’ (Нас.), сто́ўпіць ‘змясціць’ (Ласт., Гарэц.). Да тоўпіць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

згру́дзіцца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -дзіцца; зак. (разм.).

Сабрацца гуртам; стоўпіцца.

З. каля стала.

|| незак. згру́джвацца, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

столпи́ться сов. сто́ўпіцца, сабра́цца, прост. схлу́піцца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

спе́рціся, 1 і 2 ас. не ўжыв., сапрэ́цца; спёрся, спе́рлася; зак. (разм.).

Збіцца, стоўпіцца ў адным месцы.

С. ў адным пакоі.

|| незак. спіра́цца, -а́ецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

напха́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца; зак. (разм.).

1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Сабрацца, стоўпіцца ўнутры чаго-н.; набіцца.

Напхалася людзей у хату.

2. Наесціся (груб.).

Н. бульбы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)