ста́рина лит. былі́на, -ны ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

старина́ ж.

1. (эпоха, время) старада́ўнасць, -ці ж.; даўніна́, -ны́ ж.;

2. (старинный обычай) старасве́тчына, -ны ж., даўніна́, -ны́ ж.;

3. (старик) разг. дзед, род. дзе́да м., стары́, -ро́га м.;

◊

в старину́ даўне́й, калі́сьці, быва́ла;

по старине́ па-даўне́йшаму;

тряхну́ть старино́й згада́ць маладо́сць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

старасве́тчына ж. старина́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

даўніна́ ж., разг. старина́; стари́нка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

старада́ўнасць ж. дре́вность; старина́, старода́вность

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

старажы́тнасць ж., в разн. знач. дре́вность;

◊ глыбо́кая с. — седа́я старина́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Ста́раснік ‘крывацвет, Lycopsis arvensis L.’ (Касп.), старасцнік ‘тс’ (Кіс.), ста́раснік ‘паўночнік, Knautia L.’ (Шат.), ‘скабіёза’ (Кіс.), старасце́н ‘расліна Senecio paluster DC.’ (Байк. і Некр.), ста́расцень ‘расліна Senecio vulgaris L.’, старына́ ‘тс’ (Кіс.). Параўн. укр. старина ‘тс’, рус. старина́ ‘тс’, польск. starzec, чэш. stareček, ст.-чэш. starček, славац. starček. Несумненна, звязана са стары (гл.); паводле Врубля (Term. bot., 42), гэта выклікана тым, што кветкі раслін вянуць ужо вясной. Уплыў лацінскай назвы выразіўся ў спецыялізацыі форм са значэннем ‘стары’ для абазначэння раслін Senecio L. Гл. таксама Мяркулава, Очерки, 98–99; ЕСУМ, 5, 397–398.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

седо́й сівы́;

◊

до седы́х воло́с да ста́расці, да сівы́х валасо́ў;

седа́я старина́ глыбо́кая старажы́тнасць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

глыбо́кі в разн. знач. глубо́кий;

~кая рака́ — глубо́кая река́;

г. снег — глубо́кий снег;

~кае дыха́нне — глубо́кое дыха́ние;

г. го́лас — глубо́кий го́лос;

г. тыл — глубо́кий тыл;

~кія ве́ды — глубо́кие зна́ния;

~кае маўча́нне — глубо́кое молча́ние;

~кае го́ра — глубо́кое го́ре;

◊ ~кая старажы́тнасць — седа́я старина́;

г. сэнс — глубо́кий смысл;

г. пакло́н — глубо́кий покло́н;

~кая ста́расць — глубо́кая ста́рость

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)