Стара́я

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз.
ж.
Н. Стара́я
Р. Старо́й
Д. Старо́й
В. Стару́ю
Т. Старо́й
Старо́ю
М. Старо́й

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

стара́я

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз. мн.
ж. -
Н. стара́я стары́я
Р. старо́й стары́х
Д. старо́й стары́м
В. стару́ю стары́х
Т. старо́й
старо́ю		 стары́мі
М. старо́й стары́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

стара́я сущ. стару́ха, ста́рая

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

хрычо́вка / ста́рая хрычо́вка стара́я по́рхаўка.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

произво́дственница рабо́тніца вытво́рчасці;

ста́рая произво́дственница стара́я рабо́тніца вытво́рчасці.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

лукамо́р’е, -я, н.

Старая народная назва марскога заліва, бухты.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

амшэ́лы, -ая, -ае.

Тое, што і абымшэлы.

Амшэлая старая хата.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

недано́сак

‘старая, паношаная вопратка’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. недано́сак недано́скі
Р. недано́ска недано́скаў
Д. недано́ску недано́скам
В. недано́сак недано́скі
Т. недано́скам недано́скамі
М. недано́ску недано́сках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

расхіста́ны, -ая, -ае.

Які стаў слабым, няўстойлівым, хісткім.

Старая расхістаная лесвіца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

стары́, -а́я, -о́е.

1. Які дасягнуў старасці.

Старая жанчына.

Цяжка жыць старому (наз.).

2. Які даўно ўзнік, існуе доўгі час.

Старая вёска.

3. Якім доўга карысталіся, паношаны.

Старыя падручнікі.

Старая сукенка.

4. Мінулы, які даўно прайшоў, не сучасны.

Старыя парадкі.

5. Які быў раней, папярэднічаў каму-, чаму-н.

Старое рэчышча ракі.

6. Зроблены, створаны даўней і які захаваўся да цяперашняга часу; даўнейшы.

Старая частка горада.

Старая архітэктура.

7. Вопытны, бывалы.

С. грыбнік.

8. Даўно вядомы.

Старая прымаўка.

9. Які стаў нясвежым, страціў свае якасці (пра прадукты харчавання).

Старое сала.

10. Які стаў несапраўдным пасля пэўнага тэрміну або пасля выкарыстання.

С. білет.

С. пропуск.

◊

І стары і малады — усе да аднаго, усе без разбору.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)