старажавы́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. старажавы́ старажава́я старажаво́е старажавы́я
Р. старажаво́га старажаво́й
старажаво́е		 старажаво́га старажавы́х
Д. старажаво́му старажаво́й старажаво́му старажавы́м
В. старажавы́ (неадуш.)
старажаво́га (адуш.)		 старажаву́ю старажаво́е старажавы́я (неадуш.)
старажавы́х (адуш.)
Т. старажавы́м старажаво́й
старажаво́ю		 старажавы́м старажавы́мі
М. старажавы́м старажаво́й старажавы́м старажавы́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

старажавы́ сторожево́й;

с. пост — сторожево́й пост

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

старажавы́, ‑ая, ‑ое.

Разм. Прызначаны для назірання, вартавы; які з’яўляецца месцам для стоража. Старажавы катэр. Старажавы пост.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)