старажавы́, ‑ая, ‑ое.
Разм. Прызначаны для назірання, вартавы; які з’яўляецца месцам для стоража. Старажавы катэр. Старажавы пост.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)