ста́віцца, ста́ўлюся, ста́вішся, ста́віцца; незак.
Праяўляць, выражаць свае адносіны да каго-, чаго-н.
Ён добра с. да разумных прапаноў.
Уважліва с. да патрэб людзей.
|| зак. паста́віцца, -та́ўлюся, -та́вішся, -та́віцца.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ста́віцца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
ста́ўлюся |
ста́вімся |
| 2-я ас. |
ста́вішся |
ста́віцеся |
| 3-я ас. |
ста́віцца |
ста́вяцца |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
ста́віўся |
ста́віліся |
| ж. |
ста́вілася |
| н. |
ста́вілася |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
ста́ўся |
ста́ўцеся |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
ста́вячыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
ста́віцца I несов., страд. ста́виться; стро́иться, сооружа́ться; устана́вливаться; предъявля́ться; поднима́ться; вменя́ться; проставля́ться; см. ста́віць
ста́віцца II несов. (проявлять своё отношение к кому-, чему-л.) относи́ться;
дрэ́нна с. — (да каго-небудзь) пло́хо относи́ться (к кому-л)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ста́віцца 1, ‑віцца; незак.
Зал. да ставіць.
ста́віцца 2, стаўлюся, ставішся, ставіцца; незак.
Праяўляць, выражаць свае адносіны да каго‑, чаго‑н. Мясцовыя людзі .. заўсёды з насцярогай ставяцца да чужых. Навуменка. Таццяна радасна ажывілася — ёй надзвычайна прыемна было, што Зелянюк ставіцца да яе з шчырай даверлівасцю і нават радзіцца з ёй. Зарэцкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Ста́віцца зваротны дзеяслоў да ставіць (гл.) ‘паўставаць, настройвацца супраць каго-небудзь’, ‘цягнуцца, старацца зраўняцца ў частаванні з багатымі’ (Нас.). Другое значэнне з польск. stawiać się ‘трымаць сябе задзірліва, абуральна; казырацца, задавацца’, stawiać się na równi ‘ставіць сябе нароўні з кім-небудзь’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
паста́віцца гл. ставіцца.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
вменя́ться страд. ста́віцца.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ста́виться страд. ста́віцца.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
клі́чнік, -а, мн. -і, -аў, м.
Знак прыпынку (!), які ставіцца ў канцы клічнага сказа.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
пыта́льнік, -а, мн. -і, -аў, м.
Знак прыпынку (?), які ставіцца ў канцы пытальнага сказа.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)