ссе́чаны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ссе́чаны ссе́чаная ссе́чанае ссе́чаныя
Р. ссе́чанага ссе́чанай
ссе́чанае		 ссе́чанага ссе́чаных
Д. ссе́чанаму ссе́чанай ссе́чанаму ссе́чаным
В. ссе́чаны (неадуш.)
ссе́чанага (адуш.)		 ссе́чаную ссе́чанае ссе́чаныя (неадуш.)
ссе́чаных (адуш.)
Т. ссе́чаным ссе́чанай
ссе́чанаю		 ссе́чаным ссе́чанымі
М. ссе́чаным ссе́чанай ссе́чаным ссе́чаных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ссе́чаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ссе́чаны ссе́чаная ссе́чанае ссе́чаныя
Р. ссе́чанага ссе́чанай
ссе́чанае		 ссе́чанага ссе́чаных
Д. ссе́чанаму ссе́чанай ссе́чанаму ссе́чаным
В. ссе́чаны (неадуш.)
ссе́чанага (адуш.)		 ссе́чаную ссе́чанае ссе́чаныя (неадуш.)
ссе́чаных (адуш.)
Т. ссе́чаным ссе́чанай
ссе́чанаю		 ссе́чаным ссе́чанымі
М. ссе́чаным ссе́чанай ссе́чаным ссе́чаных

Кароткая форма: ссе́чана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ссе́чаны

1. сру́бленный, ссечённый;

2. изру́бленный, пору́бленный;

3. изру́бленный;

4. иссечённый;

5. исхлёстанный;

6. иску́санный;

1-6 см. ссячы́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ссе́чаны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад ссячы, ссекчы.

2. у знач. прым. Высечаны; адсечаны. Землеўласнікі сталі збіраць свой набытак, адбіралі ад сялян кароў, коней, цягалі іх па судах за ссечаны лес. Колас. І сосен гонкіх спеў суладны Сціхаў у ссечаным галлі. Кляўко.

3. у знач. прым. Пасечаны, з выбоінамі. Яе думай, што забыў лучыну І нізкі ссечаны парог. Бураўкін.

4. у знач. прым. Здробнены секачом. Ссечаныя буракі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

свежесру́бленный то́лькі што ссе́чаны, няда́ўна ссе́чаны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ссечённый ссе́чаны, мног. пассяка́ны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

свежассе́чаны, ‑ая, ‑ае.

Нядаўна, толькі што ссечаны. Свежассечанае дрэва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

срубленный

1. ссе́чаны, мног. пассяка́ны; вы́сечаны, мног. павысяка́ны;

2. зру́блены; см. сруби́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ва́лены, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад валіць (у 1, 6 знач.).

2. у знач. прым. Ссечаны, спілаваны. Валены лес.

3. у знач. прым. Зроблены шляхам валення. Валены абутак. Валеныя вырабы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

иссе́ченный, иссечённый

1. (вырубленный) вы́сечаны; вы́разаны;

2. (изрубленный) пасе́чаны;

3. (избитый) ссе́чаны, схваста́ны; см. иссе́чь;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)