Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
ссе́чаны
1. сру́бленный, ссечённый;
2. изру́бленный, пору́бленный;
3. изру́бленный;
4. иссечённый;
5. исхлёстанный;
6. иску́санный;
1-6 см. ссячы́
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ссе́чаны, ‑ая, ‑ае.
1.Дзеепрым.зал.пр.ад ссячы, ссекчы.
2.узнач.прым. Высечаны; адсечаны. Землеўласнікі сталі збіраць свой набытак, адбіралі ад сялян кароў, коней, цягалі іх па судах за ссечаны лес.Колас.І сосен гонкіх спеў суладны Сціхаў у ссечаным галлі.Кляўко.
3.узнач.прым. Пасечаны, з выбоінамі. Яе думай, што забыў лучыну І нізкі ссечаны парог.Бураўкін.
4.узнач.прым. Здробнены секачом. Ссечаныя буракі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ссе́чаныábgehaut (сякерай); ábgesäbelt (шабляй)
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)