Verbum

анлайнавы слоўнік

Спла́вы ‘матачнае кровацячэнне’ (Арх. Федар.; паст., Сл. ПЗБ), ‘выдзяленні (у жанчын)’ (іўеў., Сл. ПЗБ). Блізкае славен. splȃv ‘аборт’, паводле Сноя₂ (685), да прасл. *jьzplavъ, аддзеяслоўнага назоўніка ад *jьzplaviti ‘сплавіць’. Суфіксальны дэрыват ад плавіць (гл.), параўн. аплавы.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

спла́ў

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

	адз.	мн.
Н.	спла́ў	спла́вы
Р.	спла́ву	спла́ваў
Д.	спла́ву	спла́вам
В.	спла́ў	спла́вы
Т.	спла́вам	спла́вамі
М.	спла́ве	спла́вах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

сплаў¹, спла́ву, мн. спла́вы, спла́ваў, м.

Сумесь, злучэнне двух або некалькіх плаўкіх цел (звычайна металаў).

С. медзі з нікелем.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

серабро́ ср., в разн. знач. серебро́;

спла́вы ~ра́ — спла́вы серебра́;

стало́вае с. — столо́вое серебро́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

звышцвёрды, ‑ая, ‑ае.

Які вызначаецца вельмі вялікай цвёрдасцю. Звышцвёрдыя сплавы.