спако́йна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| спако́йна |
спако́йней
спакайне́й |
найспако́йней
найспакайне́й |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
спако́йна нареч.
1. споко́йно, поко́йно;
2. споко́йно, поко́йно;
3. споко́йно, хладнокро́вно, невозмути́мо; ми́рно; сми́рно;
4. неторопли́во;
1-4 см. спако́йны;
5. в знач. сказ. споко́йно, поко́йно;
на душы́ с. — на душе́ споко́йно (поко́йно)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
спако́йна,
1. Прысл. да спакойны.
2. безас. у знач. вык. Ціха. У лесе было спакойна. Якімовіч.
3. безас. у знач. вык. Пра душэўны спакой. На душы ў.. [Аркадзя Цімафеевіча] было спакойна і радасна. Дуброўскі.
4. безас. у знач. вык. Утульна, прыемна. Спакойна будзе тут старому паляўнічаму, — казаў Ігнат. Танк. У будане спакойна мне. Астрэйка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
спако́йна-задуме́нны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
спако́йна-задуме́нны |
спако́йна-задуме́нная |
спако́йна-задуме́ннае |
спако́йна-задуме́нныя |
| Р. |
спако́йна-задуме́ннага |
спако́йна-задуме́ннай
спако́йна-задуме́ннае |
спако́йна-задуме́ннага |
спако́йна-задуме́нных |
| Д. |
спако́йна-задуме́ннаму |
спако́йна-задуме́ннай |
спако́йна-задуме́ннаму |
спако́йна-задуме́нным |
| В. |
спако́йна-задуме́нны (неадуш.)
спако́йна-задуме́ннага (адуш.) |
спако́йна-задуме́нную |
спако́йна-задуме́ннае |
спако́йна-задуме́нныя (неадуш.)
спако́йна-задуме́нных (адуш.) |
| Т. |
спако́йна-задуме́нным |
спако́йна-задуме́ннай
спако́йна-задуме́ннаю |
спако́йна-задуме́нным |
спако́йна-задуме́ннымі |
| М. |
спако́йна-задуме́нным |
спако́йна-задуме́ннай |
спако́йна-задуме́нным |
спако́йна-задуме́нных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
споко́йно нареч. спако́йна;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
заспрача́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца; зак.
Пачаць спрачацца.
Гутарылі спакойна, а потым заспрачаліся.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
невозмути́мо нареч. спако́йна; абыя́кава; непару́шна;
невозмути́мо улыба́ться спако́йна (абыя́кава) усміха́цца; см. невозмути́мый;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ла́дам, прысл.
1. Парадкам, як трэба.
Жыццё ідзе л.
2. У згодзе, мірна, спакойна.
Пагутарыць л.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
преспоко́йно нареч. зусі́м (ве́льмі) спако́йна;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
дуду́каць, -аю, -аеш, -ае; незак. (разм.).
Ціха, спакойна размаўляць.
Сядзяць сабе бабулькі, дудукаюць.
|| наз. дуду́канне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)