спажыва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; незак., што.

1. Выкарыстоўваць як ежу.

С. мяса.

2. Выкарыстоўваць, расходаваць для сябе.

|| зак. спажы́ць, -жыву́, -жыве́ш, -жыве́; -жывём, -жывяце́, -жыву́ць; -жы́ты.

|| наз. спажыва́нне, -я, н.

Тавары народнага спажывання.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

спажыва́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. спажыва́ю спажыва́ем
2-я ас. спажыва́еш спажыва́еце
3-я ас. спажыва́е спажыва́юць
Прошлы час
м. спажыва́ў спажыва́лі
ж. спажыва́ла
н. спажыва́ла
Загадны лад
2-я ас. спажыва́й спажыва́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час спажыва́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

спажыва́ць несов.

1. употребля́ть в пи́щу;

2. (расходовать для чего-л.) потребля́ть, употребля́ть; испо́льзовать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

спажыва́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да спажыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спажы́ць гл. спажываць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

спажыва́цца, ‑аецца; незак.

Зал. да спажываць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вячэ́раць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Спажываць ежу вечарам. Звечарэла. Сям’я вячэраць села. Корбан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спажыва́ючы,

1. ‑ая, ‑ае. Дзеепрым. незал. цяпер ад спажываць.

2. ‑ая, ‑ае; у знач. прым. Такі, які толькі спажывае сельскагаспадарчыя прадукты, але не робіць іх, або робіць у недастатковай колькасці (пра раён, вобласць і інш.).

3. Дзеепрысл. незак. ад спажываць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спажыва́цца несов., страд. употребля́ться в пи́щу; потребля́ться; испо́льзоваться; см. спажыва́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

потребля́ть несов. спажыва́ць; (съедать — ещё) е́сці, з’яда́ць; (расходовать) расхо́даваць, выдатко́ўваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)