Verbum

анлайнавы слоўнік

спаганя́ць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

спаганя́ць несов.

1. (заставлять уплатить, получать с кого-л.) взы́скивать, взима́ть;

2. (злобу и т.п.) вымеща́ть, срыва́ть;

1, 2 см. спагна́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

спаганя́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе.

Незак. да спагнаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спагна́ць, -ганю́, -го́ніш, -го́ніць; -гані́; -на́ны; зак., што.

1. Прымусіць аддаць прызначанае.

С. доўг.

С. штраф.

2. на кім. Атрымаць задавальненне, выліўшы свой гнеў, дрэнны настрой на каго-н.

С. злосць на дамашніх.

|| наз. спагна́нне, -я, н. (да 1 знач.).

|| незак. спаганя́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е; наз. спаганя́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

спаганя́цца, ‑яецца; незак.

Зал. да спаганяць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спага́нены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад спаганяць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спаганя́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. спаганяць — спагнаць (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

взима́ть несов. збіра́ць, браць, спаганя́ць, сы́скваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

спаганя́нне ср. взы́скивание, взыска́ние, взима́ние; см. спаганя́ць ¹

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

спага́ніць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)