назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| со́раму | |
| со́раму | |
| со́рамам | |
| со́раме | 
Крыніцы:
	
		
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| со́раму | |
| со́раму | |
| со́рамам | |
| со́раме | 
Крыніцы:
	
		
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
1. Пачуццё моцнай збянтэжанасці ад усведамлення непрыстойнасці, ганебнасці свайго ўчынку.
2. у 
Згарэць ад сораму — моцна засаромецца.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
1. стыд;
2. 
◊ згарэ́ць ад ~му — сгоре́ть со стыда́;
с. стра́ціць — стыд потеря́ть;
с. лю́дзям у во́чы глядзе́ць — сты́дно лю́дям в глаза́ смотре́ть;
~му не ве́даць — стыда́ не знать;
с. не дым, вачэ́й не вы́есць — 
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
1. Пачуццё моцнай збянтэжанасці, хвалявання ад усведамлення непрыгожасці свайго ўчынку. 
2. 
3. 
4. Сарамяжлівасць. 
5. 
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
со́р
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| со́р | со́ры | |
| со́ра | со́раў | |
| со́ру | ||
| со́р | со́ры | |
| со́рамі | ||
| со́ры | со́рах | 
Крыніцы:
	
		
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
засаро́мецца, -меюся, -меешся, -меецца; 
Адчуць 
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
засаро́міць, -млю, -міш, -міць; -млены; 
Дакараючы або выкрываючы ў чым
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
адзіночналі́кавы, -ая, -ае.
У выразе: адзіночналікавы назоўнік — які 
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
устыди́ться засаро́мецца, адчу́ць 
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)