снава́лка, -і, ДМ -лцы, мн. -і, -лак, ж. (разм.).
Снавальная машына.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
снава́лка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
снава́лка |
снава́лкі |
| Р. |
снава́лкі |
снава́лак |
| Д. |
снава́лцы |
снава́лкам |
| В. |
снава́лку |
снава́лкі |
| Т. |
снава́лкай
снава́лкаю |
снава́лкамі |
| М. |
снава́лцы |
снава́лках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
снава́лка ж., спец. снова́лка
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
снава́лка, ‑і, ДМ ‑лцы; Р мн. ‑лак; ж.
Разм. Снавальная машына.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Ложка 1 ’ложак’ (Сцяшк., Яруш.; нясв., Жд. 2; Сл. ПЗБ), луожко (Бес.), ло́жко, лы́жко (Сцяшк., Сл. ПЗБ; мін., КЭС). З польск. łóżko. Да ложа 1 (гл.).
Ложка 2 ’лыжка’ (Бяльк., Шат., Сцяшк., ТС, Сл. ПЗБ; палес., З нар. сл.), слаўг. ’лыжка для збору рою’ (Нар. сл.). Укр. ло́жка, рус. ло́жка, ст.-рус. лъжъка. Да лы́жка (гл.). Сюды ж ложашнік ’прыстасаванне для захоўвання лыжак’ (ветк., Мат. Гом.); лексемы ложка, ло́жэчка, ло́жачка, ло́жычка ’снавалка’ (Уладз., Бяльк.; ветк., Мат. Гом.; в.-дзв., Шатал.), якая названа так паводле падабенства формы.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)