слыть несов., разг. лічы́цца, сла́віцца (як);
он слывёт добряко́м ён лі́чыцца дабрадзе́ем;
он слывёт у нас музыка́нтом (за музыка́нта) ён лі́чыцца ў нас музыка́нтам (за музыка́нта).
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
выслаўля́цца несов., разг. слыть, сла́виться
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
сла́віцца несов.
1. сла́виться; (быть известным в качестве кого-л.) слыть;
сваёй рабо́тай ён с. на ўвесь го́рад — свое́й рабо́той он сла́вится на весь го́род;
ён с. як паэ́т — он слывёт поэ́том;
2. страд. сла́виться
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Слыць ‘быць вядомым; лічыцца знаным, славіцца’ (ТСБМ, Нас.), ст.-бел. смути ‘лічыцца, называцца’ (Ст.-бел. лексікон). Параўн. укр. сли́ти ‘славіцца’, рус. слыть ‘тс’, стараж.-рус. слути ‘звацца’, ст.-польск. słuć, чэш. slouti, славац. sluť ‘тс’, славен. slúti ‘славіцца’, серб.-харв. слу́тити ‘прадчуваць, здагадвацца’, макед. слути ‘тс’, ст.-слав. слоути ‘выразна гаварыць, агалашаць’. Прасл. *sluti роднаснае лат. sluvêt ‘слыць’, slūt ‘зрабіцца вядомым’, ст.-в.-ням. hlût ‘гучны’, ірл. clunim ‘чую’, лац. clueō, cluēre ‘называцца; быць слаўным’, грэч. λκέω ‘слаўлю, усхваляю’, ст.-інд. śrų́tḥ ‘слых, вуха, слуханне’, да і.-е. kʼléu̯ ‘чуць’; гл. Траўтман, 307; Мюленбах-Эндзелін, 3, 942–943; Майргофер, 3, 372–374; Фасмер, 3, 680 з іншай літ-рай; Махэк₂, 557; Скок, 3, 289–290; Глухак, 564 (лічаць сербска-харвацкае слова вытворным ад *slutъ ‘хто слухае’); Бязлай, 3, 267–268; Борысь, 557–558; ЕСУМ, 5, 301. Далей гл. слава, слова, з якімі яно звязана чаргаваннем галосных.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
лічы́цца несов.
1. счита́ться;
з ім трэ́ба л. — с ним на́до счита́ться;
ён лі́чыцца ле́пшым брыгадзі́рам — он счита́ется лу́чшим бригади́ром;
2. (находиться на учёте) чи́слиться, зна́читься;
л. ў спі́ску — чи́слиться (зна́читься) в спи́ске;
3. (быть известным в качестве кого-л.) слыть; счита́ться, принима́ться;
ён лі́чыцца ў нас музыка́нтам (за музыка́нта) — он слывёт у нас музыка́нтом;
4. (выражаться в каком-л. количестве, числе) исчисля́ться;
дахо́ды лі́чацца ў мільёнах рублёў — дохо́ды исчисля́ются в миллио́нах рубле́й;
5. страд. счита́ться
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)