сла́віцца несов.

1. сла́виться; (быть известным в качестве кого-л.) слыть;

сваёй рабо́тай ён с. на ўвесь го́рад — свое́й рабо́той он сла́вится на весь го́род;

ён с. як паэ́т — он слывёт поэ́том;

2. страд. сла́виться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)