слыть несов., разг. лічы́цца, сла́віцца (як);

он слывёт добряко́м ён лі́чыцца дабрадзе́ем;

он слывёт у нас музыка́нтом (за музыка́нта) ён лі́чыцца ў нас музыка́нтам (за музыка́нта).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)