скі́бка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
скі́бка |
скі́бкі |
| Р. |
скі́бкі |
скі́бак |
| Д. |
скі́бцы |
скі́бкам |
| В. |
скі́бку |
скі́бкі |
| Т. |
скі́бкай
скі́бкаю |
скі́бкамі |
| М. |
скі́бцы |
скі́бках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
скі́бка ж., уменьш. (хлеба) ло́мтик м.
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
скі́бка, ‑і, ДМ ‑бцы; Р мн. ‑бак; ж.
Памянш. да скіба: невялікі тонкі кавалачак (звычайна хлеба). Складанчыкам адрэзаў [дзед] па скібцы хлеба і па кавалачку сала і падаў сябрам: — Падмацуйцеся, тады з вас і работнікі лепшыя будуць. Рылько. Плуг глыбока ўрэзваўся ў зямлю, кроіў яе на скібкі. Васілевіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
скі́ба, -ы, мн. -ы, скіб, ж.
1. Луста (звычайна хлеба).
Дзве скібы хлеба.
2. Пласт узаранай зямлі.
|| памянш. скі́бка, -і, ДМ -бцы, мн. -і, -бак, ж.
|| памянш.-ласк. скі́бачка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
бутэрбро́д, -а, М -дзе, мн. -ы, -аў, м.
Скібка хлеба з маслам, сырам, каўбасой і пад.
|| прым. бутэрбро́дны, -ая, -ае.
Бутэрброднае масла.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
бутэрбро́д, ‑а, М ‑дзе, м.
Скібка хлеба з маслам, сырам, каўбасой і пад. На дарогу хлопцы ўзялі ў лагернай кухні па два бутэрброды. Якімовіч.
[Ням. Butterbrot.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
краю́шка ж. акра́йчык, -ка м., лу́стачка, -кі ж., скі́бка, -кі ж.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Скро́йка ‘луста хлеба’ (Байк. і Некр.). Рус. дыял. скрой, скро́я, скро́ек ‘тс’, укр. скро́йка ‘выкрайка’, чэш. skrojek ‘скібка хлеба; скрылік чаго-небудзь’, серб.-харв. скро̑ка ‘адрэзак; сегмент’. Да скроіць < кроіць (гл.) з суф. ‑к(а).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Кі́бкі ’страва з малака і крухмалу’ (З нар. сл.). Калі ўлічыць, што страва складаецца з кавалкаў крухмалу і вадкасці, можна дапусціць паходжанне кібкі ад скібкі (гл. скібка). Пры гэтым адбылася памылковая дэкампазіцыя з прыняццем пачатковага с‑ за прэфікс.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Нача́так ’пачатак’ (Сл. ПЗБ), нача́ткі мн. (ТСБМ): нача́ткі робі́ць ’пачынаць якую-небудзь справу’ (ТС), рус. нача́ток ’пачатак’, польск. naczątek ’тс’, славен. načetek ’тс’, серб.-харв. наче́так ’пачатак; скібка’, ст.-слав. начѧтъкъ ’пачатак’. Прасл. načętъkъ, да načęti ’пачаць’, гл. нача́ць.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)