ско́рый

1. (быстрый) ху́ткі;

ско́рый по́езд ху́ткі цягні́к;

ско́рая по́мощь ху́ткая дапамо́га;

2. (недалёкий по времени) ху́ткі;

в ско́ром вре́мени у ху́ткім ча́се, неўзаба́ве;

◊

на ско́рую ру́ку спе́хам.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шпа́ркі бы́стрый, ско́рый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шы́бкі обл. ши́бкий, бы́стрый, ско́рый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ско́ры

1. в разн. знач. ско́рый;

с. цягні́к — ско́рый по́езд;

с. на распра́ву — ско́рый на распра́ву;

с. ад’е́зд — ско́рый отъе́зд;

2. (быстрый, проворный) пры́ткий;

ба́чыш, які́ с. — ишь, како́й пры́ткий;

◊ на ~рую руку́ — на ско́рую ру́ку;

с. на руку́ — ско́рый на́ руку

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

найхутчэ́йшы прил. превосх. ст. са́мый бы́стрый, наибыстре́йший; са́мый ско́рый, наискоре́йший

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ху́ткі

1. ско́рый; бы́стрый;

х. бег — бы́стрый бег;

2. бы́стрый;

х. рост прамысло́васці — бы́стрый рост промы́шленности;

3. (по времени) ско́рый;

х. прые́зд — ско́рый прие́зд;

○ ~кая дапамо́га — ско́рая по́мощь;

◊ у ~кім ча́се — в ско́ром вре́мени;

~кая распра́ва — коро́ткая распра́ва

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шпарчэ́йшы прил. сравнит. ст. быстре́е, побыстре́е, бо́лее бы́стрый; скоре́е, поскоре́е, бо́лее ско́рый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Ско́ры ‘які адбываецца з вялікай хуткасцю; хуткі’ (ТСБМ, Некр. і Байк., ТС), ‘хуткі (у рабоце)’ (ЛА, 3), ‘хуткі, нецярплівы’ (Сл. ПЗБ), ско́ра ‘хутка, жвава’ (Варл.). Укр. ско́рий, рус. ско́рый, стараж.-рус. скоръ, польск. skory ‘скоры’, skoro ‘як толькі, амаль’, в.-луж. skerje, н.-луж. skóro ‘скора; амаль’, чэш. skorý ‘скоры’, skoro ‘амаль’, славац. skorý, серб.-харв. ско́ро ‘нядаўна’, славен. skóro, skȏraj ‘скора; амаль’, балг. ско́ра ‘скора, хутка’, макед. скоро ‘хутка; нядаўна; у хуткім часе; амаль’, ст.-слав. скоръ ‘хуткі, раптоўны; лёгкі’. Прасл. *skorъ, *skoro. Роднасныя літ. skėrỹs ‘саранча’, лат. šķir̃gata, šķirgālis ‘яшчарыца’, грэч. σκιρτάω ‘скачу’, ст.-ісл. skári ‘маладая чайка’, с.-н.-ням. scheren ‘спяшацца’. Гл. Покарны, 934; Фасмер, 3, 654 (там жа і літ-pa); Младэнаў, 585. Ад і.-е. кораня *sker‑ ‘рэзаць’ > ‘хуткі рух’; гл. БЕР, 6, 781–782. Сной₁ (574) выводзіць ад і.-е. *skoro‑ < *sker‑ і параўноўвае з ст.-ням. scerōn ‘разбэшчаны, нахабны’ і роднаснымі. Роднасць з ст.-в.-ням. rasc, ням. rasch, мяркуемая Махэкам₂ (547), па фанетычных прычынах адмаўляецца Шустарам-Шэўцам, 1295.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

цягні́к, -ка́ м. по́езд;

ско́ры ц. — ско́рый по́езд;

кур’е́рскі ц. — курье́рский по́езд;

тава́рны ц. — това́рный по́езд;

пашто́вы ц. — почто́вый по́езд;

пры́гарадны ц. — при́городный по́езд;

саніта́рны ц. — санита́рный по́езд;

туры́сцкі ц. — тури́стский по́езд;

цягнікі́ метро́ — поезда́ метро́;

прамы́ ц. — прямо́й по́езд;

маршру́тны ц. — маршру́тный по́езд

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

по́езд

1. ж.-д. цягні́к, -ка́ м., уст. по́езд, -да м.;

ско́рый по́езд ху́ткі цягні́к;

курье́рский по́езд кур’е́рскі цягні́к;

това́рный по́езд тава́рны цягні́к;

почто́вый по́езд пашто́вы цягні́к;

при́городный по́езд пры́гарадны цягні́к;

по́езд да́льнего сле́дования цягні́к далёкага накірава́ння;

санита́рный по́езд саніта́рны цягні́к;

по́езд прямо́го сообще́ния прамы́ цягні́к;

2. (обоз) уст. або́з, -зу м.;

◊

сва́дебный по́езд вясе́льны по́езд.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)