ско́рый
1. (быстрый) ху́ткі;
ско́рый по́езд ху́ткі цягні́к;
ско́рая по́мощь ху́ткая дапамо́га;
2. (недалёкий по времени) ху́ткі;
в ско́ром вре́мени у ху́ткім ча́се, неўзаба́ве;
◊
на ско́рую ру́ку спе́хам.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
скорый
Том: 31, старонка: 367.
Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)
шпа́ркі бы́стрый, ско́рый
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
шы́бкі обл. ши́бкий, бы́стрый, ско́рый
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ско́ры
1. в разн. знач. ско́рый;
с. цягні́к — ско́рый по́езд;
с. на распра́ву — ско́рый на распра́ву;
с. ад’е́зд — ско́рый отъе́зд;
2. (быстрый, проворный) пры́ткий;
ба́чыш, які́ с. — ишь, како́й пры́ткий;
◊ на ~рую руку́ — на ско́рую ру́ку;
с. на руку́ — ско́рый на́ руку
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
найхутчэ́йшы прил. превосх. ст. са́мый бы́стрый, наибыстре́йший; са́мый ско́рый, наискоре́йший
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ху́ткі
1. ско́рый; бы́стрый;
х. бег — бы́стрый бег;
2. бы́стрый;
х. рост прамысло́васці — бы́стрый рост промы́шленности;
3. (по времени) ско́рый;
х. прые́зд — ско́рый прие́зд;
○ ~кая дапамо́га — ско́рая по́мощь;
◊ у ~кім ча́се — в ско́ром вре́мени;
~кая распра́ва — коро́ткая распра́ва
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
шпарчэ́йшы прил. сравнит. ст. быстре́е, побыстре́е, бо́лее бы́стрый; скоре́е, поскоре́е, бо́лее ско́рый
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Ad poenitendum properat, cito qui judicat
Хто хутка вырашае, хутка каецца.
Кто быстро решает, скоро кается.
бел. Хто спяшыць, той людзей смяшыць. Спехам нарабіў смеху.
рус. Прытко бегают, так часто падают. Поспешишь ‒ людей насмешишь. Скорость нужна, поспешка вредна. Кто на борзом коне жениться поскачет, тот скоро поплачет. Скоро хорошо не родится. Скорый поспех ‒ людям на смех.
фр. Qui trop se hâte reste en chemin (Кто слишком торопится, остаётся на дороге).
англ. Second thoughts are best (Вторые мысли лучше). Fool’s haste is no speed (Спешка дурака ‒ не скорость).
нем. Eilen tut nicht gut (Спешить ‒ не хорошо/не к добру).
Шасцімоўны слоўнік прыказак, прымавак і крылатых слоў (1993, правапіс да 2008 г.)
Ско́ры ‘які адбываецца з вялікай хуткасцю; хуткі’ (ТСБМ, Некр. і Байк., ТС), ‘хуткі (у рабоце)’ (ЛА, 3), ‘хуткі, нецярплівы’ (Сл. ПЗБ), ско́ра ‘хутка, жвава’ (Варл.). Укр. ско́рий, рус. ско́рый, стараж.-рус. скоръ, польск. skory ‘скоры’, skoro ‘як толькі, амаль’, в.-луж. skerje, н.-луж. skóro ‘скора; амаль’, чэш. skorý ‘скоры’, skoro ‘амаль’, славац. skorý, серб.-харв. ско́ро ‘нядаўна’, славен. skóro, skȏraj ‘скора; амаль’, балг. ско́ра ‘скора, хутка’, макед. скоро ‘хутка; нядаўна; у хуткім часе; амаль’, ст.-слав. скоръ ‘хуткі, раптоўны; лёгкі’. Прасл. *skorъ, *skoro. Роднасныя літ. skėrỹs ‘саранча’, лат. šķir̃gata, šķirgālis ‘яшчарыца’, грэч. σκιρτάω ‘скачу’, ст.-ісл. skári ‘маладая чайка’, с.-н.-ням. scheren ‘спяшацца’. Гл. Покарны, 934; Фасмер, 3, 654 (там жа і літ-pa); Младэнаў, 585. Ад і.-е. кораня *sker‑ ‘рэзаць’ > ‘хуткі рух’; гл. БЕР, 6, 781–782. Сной₁ (574) выводзіць ад і.-е. *skoro‑ < *sker‑ і параўноўвае з ст.-ням. scerōn ‘разбэшчаны, нахабны’ і роднаснымі. Роднасць з ст.-в.-ням. rasc, ням. rasch, мяркуемая Махэкам₂ (547), па фанетычных прычынах адмаўляецца Шустарам-Шэўцам, 1295.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)