ско́мкать сов.

1. скамячы́ць;

2. перен. ско́мкаць;

ско́мкать докла́д ско́мкаць дакла́д;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ско́мкаць сов. ско́мкать;

с. выступле́нне — ско́мкать выступле́ние

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зга́мтаць сов., обл. ско́мкать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

скамячы́ць сов.

1. ско́мкать; смять; измя́ть;

с. папе́ру — ско́мкать (смять) бума́гу;

с. суке́нку — смять (измя́ть) пла́тье;

2. обл. (кулак) сжать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

склы́чыць сов., обл.

1. (волосы, шерсть) скло́чить;

2. (бумагу, солому и т.п.) смять, ско́мкать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пакамячы́ць сов.

1. скомка́ть, помя́ть, смять, измя́ть;

2. (нек-рое время) покомка́ть, помя́ть;

3. (кулаки) сжать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

смять сов.

1. змяць; (скомкать) скамячы́ць;

смять пла́тье змяць (скамячы́ць) суке́нку;

2. воен. злама́ць;

смять проти́вника злама́ць праці́ўніка;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Зго́мтаць ’украсці’, ’скамячыць’ (Сл. паўн.-зах.). Рус. калым. сго́мтать ’скамячыць’. Другое значэнне гэтага экспрэсіўнага слова ўказвае на магчымасць сувязі з коранем ком‑ (скамячыць; параўн. рус. скомкать), тады першае можна тлумачыць як ’скамячыўшы, схаваць’ і ’ўкрасці’. Фанетыка: азванчэнне ск‑ у зг‑, магчыма, экспрэсіўна ці ў выніку асіміляцыі ‑к‑ да прэфіксальнага з‑; т замест к, як экспрэсіўная дысіміляцыя ці проста субстытуцыя.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

намя́ть сов.

1. намя́ць; (скомкать) накамячы́ць;

2. (надавить) наці́снуць; (размять) наце́рці, надушы́ць, натаўчы́;

3. (намесить) намясі́ць, мног. панаме́шваць;

4. (натоптать) натапта́ць;

5. (льна, пеньки) наце́рці, мног. панаціра́ць;

◊

намя́ть бока́ надава́ць пад бакі́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)