скасава́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. скасава́нне
Р. скасава́ння
Д. скасава́нню
В. скасава́нне
Т. скасава́ннем
М. скасава́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

скасава́нне ср.

1. упраздне́ние; отме́на ж.;

2. расторже́ние;

1, 2 см. скасава́ць 1, 2

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

скасава́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. скасаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

расторже́ние скасава́нне, -ння ср.;

расторже́ние бра́ка скасава́нне шлю́бу;

расторже́ние догово́ра скасава́нне дамо́вы (дагаво́ра).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ануля́цыя, ‑і, ж.

Прызнанне несапраўдным (якога‑н. акта, дагавору, права і пад.); скасаванне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разво́д¹, -у, М -дзе, мн. -ы, -аў, м.

1. гл. развесці¹, развесціся¹.

2. Скасаванне шлюбу.

Бацька і маці ў разводзе.

Падаць на р.

Даць р.

|| прым. разво́дны, -ая, -ае.

Разводная справа.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

упраздне́ние скасава́нне, -ння ср.; ліквідава́нне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абаліцыяні́зм, ‑у, м.

Рух за скасаванне рабства неграў, які разгарнуўся ў 18–19 стст. у ЗША, Англіі, Францыі.

[Ад лац. abolitio — скасаванне, знішчэнне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

отме́на ж. адме́на, -ны ж.; (закона, решения — ещё) скасава́нне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Растаргну́цца ’развесціся (пра мужа і жонку)’ (рэч., Нар. сл.). Нягледзячы на наяўнасць зыходнага дзеяслова торгаць (гл.), хутчэй за ўсё размоўнае (іранічнае?) засваенне рус. расто́ргнуть (шлюб), параўн. таксама рус. дыял. расторг ’развод, скасаванне шлюбу’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)