скарача́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
скарача́ю |
скарача́ем |
| 2-я ас. |
скарача́еш |
скарача́еце |
| 3-я ас. |
скарача́е |
скарача́юць |
| Прошлы час |
| м. |
скарача́ў |
скарача́лі |
| ж. |
скарача́ла |
| н. |
скарача́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
скарача́й |
скарача́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
скарача́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
скарача́ць несов.
1. в разн. знач. сокраща́ть;
2. (суживая, ограничивать) свёртывать;
1, 2 см. скараці́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
скарача́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да скараціць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
скараці́ць, -рачу́, -ро́ціш, -ро́ціць; -ро́чаны; зак.
1. што. Зрабіць кароткім або больш кароткім.
С. артыкул.
С. тэрмін адпачынку.
2. што. Зменшыць колькасна або па велічыні, у аб’ёме.
С. пасевы жыта.
С. расходы.
3. каго (што). Звольніць з работы, службы ў выніку скарачэння штату супрацоўнікаў (разм.).
○
Скараціць дроб — у матэматыцы: падзяліць лічнік і назоўнік на агульны дзельнік.
|| незак. скарача́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.
|| наз. скарачэ́нне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
экано́міць, -млю, -міш, -міць; незак.
1. што. Эканомна расходаваць.
Э. грошы.
2. на чым і без дап. Максімальна скарачаць выдаткі.
Э. на будматэрыялах.
Усё дарагое, даводзіцца э.
|| зак. зэкано́міць, -млю, -міш, -міць; -млены (да 2 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
сокраща́ть несов., в разн. знач. скарача́ць; см. сократи́ть;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ужима́ть несов.
1. уціска́ць;
2. перен., прост. скарача́ць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ценява́ць, цянюю, цянюеш, цянюе; незак.
Абл. Ісці напрасткі, нацянькі; скарачаць шлях. — Мінута — батальён на нагах. Бясшумна цянююць на Прыпяць. Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Карата́ць ’скарачаць, праводзіць час’, укр. коротати ’тс’, рус. коротать ’тс’, балг. кратам се ’канчаць. Няма ўпэўненасці ў праславянскім характары слова (балгарская паралель семантычна адменная ад усходнеславянскіх). Найбольш верагодная версія: да *kortъ ’кароткі’ (Трубачоў, Эт. сл., 11. 97–98).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
сжима́ть несов.
1. в разн. знач. сціска́ць;
2. перен. (сокращать) сціска́ць, скарача́ць; см. сжатьI;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)