Карата́ць ’скарачаць, праводзіць час’, укр.коротати ’тс’, рус.коротать ’тс’, балг.кратам се ’канчаць. Няма ўпэўненасці ў праславянскім характары слова (балгарская паралель семантычна адменная ад усходнеславянскіх). Найбольш верагодная версія: да *kortъ ’кароткі’ (Трубачоў, Эт. сл., 11. 97–98).