сераскі́р

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. сераскі́р сераскі́ры
Р. сераскі́ра сераскі́раў
Д. сераскі́ру сераскі́рам
В. сераскі́ра сераскі́раў
Т. сераскі́рам сераскі́рамі
М. сераскі́ру сераскі́рах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сераскі́р м., ист. сераски́р

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)