сераскі́р
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| сераскі́р | сераскі́ры | |
| сераскі́ра | сераскі́раў | |
| сераскі́ру | сераскі́рам | |
| сераскі́ра | сераскі́раў | |
| сераскі́рам | сераскі́рамі | |
| сераскі́ру | сераскі́рах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)