семанты́чна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| семанты́чна |
- |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
семанты́чна нареч., лингв. семанти́чески
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
семанты́чна-стылісты́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
семанты́чна-стылісты́чны |
семанты́чна-стылісты́чная |
семанты́чна-стылісты́чнае |
семанты́чна-стылісты́чныя |
| Р. |
семанты́чна-стылісты́чнага |
семанты́чна-стылісты́чнай
семанты́чна-стылісты́чнае |
семанты́чна-стылісты́чнага |
семанты́чна-стылісты́чных |
| Д. |
семанты́чна-стылісты́чнаму |
семанты́чна-стылісты́чнай |
семанты́чна-стылісты́чнаму |
семанты́чна-стылісты́чным |
| В. |
семанты́чна-стылісты́чны (неадуш.)
семанты́чна-стылісты́чнага (адуш.) |
семанты́чна-стылісты́чную |
семанты́чна-стылісты́чнае |
семанты́чна-стылісты́чныя (неадуш.)
семанты́чна-стылісты́чных (адуш.) |
| Т. |
семанты́чна-стылісты́чным |
семанты́чна-стылісты́чнай
семанты́чна-стылісты́чнаю |
семанты́чна-стылісты́чным |
семанты́чна-стылісты́чнымі |
| М. |
семанты́чна-стылісты́чным |
семанты́чна-стылісты́чнай |
семанты́чна-стылісты́чным |
семанты́чна-стылісты́чных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
семанти́чески нареч. семанты́чна;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
тэза́ўрус, ‑а, м.
1. Аднамоўны (тлумачальны або тэматычны) слоўнік, які поўна ахоплівае лексіку дадзенай мовы.
2. Поўны, семантычна сістэматызаваны галіновы тэрміналагічны слоўнік, прызначаны для інфармацыйнага пошуку.
[Ад грэч. thēsauros — скарб.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Мокрышча ’скошаная трава’ (дзятл., Сцяшк. Сл.). Семантычна няясна. Да мокры (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Сава́цца ’заляцацца’ (Сл. ПЗБ). Гл. сувац(ца). Відаць, семантычна аказіянальнае ўтварэнне.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Латэрны ’гаваркі’ (іўеў., Сцяшк.) — семантычна роднаснае з лат. later et ’балбатаць, малоць’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Пры́гаваразка ’прымаўка’ (Сл. ПЗБ). Кантамінацыя семантычна блізкіх прыгаво́рка і пры́казка (гл. прыгавары́ць і прыказа́ць).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Свішчу́га ‘неўрадлівая зямля’ (ашм., Сл. ПЗБ). Да свістаць (гл.), семантычна ‘месца, дзе свішча вецер’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)