1. Той, хто сватае каго
2. Бацька мужа ў адносінах да жончыных ці бацька жонкі ў адносінах да мужавых бацькоў.
Ні
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
1. Той, хто сватае каго
2. Бацька мужа ў адносінах да жончыных ці бацька жонкі ў адносінах да мужавых бацькоў.
Ні
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| сваты́ | ||
| сва́та | свато́ў | |
| сва́ту | свата́м | |
| сва́та | свато́ў | |
| сва́там | свата́мі | |
| сва́це | свата́х |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
◊
он мне ни
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
1. (лицо, сватающее кого-л.)
2. (отец одного из супругов по отношению к отцу или матери другого)
◊ ні брат ні с. — ни брат ни
ні сва́та ні бра́та — ни сва́та ни бра́та
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
1. Асоба, якая сватае жаніху нявесту ці нявесце жаніха.
2. Бацька мужа ў адносінах да жончыных ці бацька жонкі ў адносінах да мужавых бацькоў.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
блат, ‑у,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
шалахту́н, ‑а,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Вазіла 1 ’павозка’ (
Вазіла 2 ’старшы
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
свато́к, ‑тка,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)