саракавы́ гл. сорак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

саракавы́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. саракавы́ саракава́я саракаво́е саракавы́я
Р. саракаво́га саракаво́й
саракаво́е		 саракаво́га саракавы́х
Д. саракаво́му саракаво́й саракаво́му саракавы́м
В. саракавы́ (неадуш.)
саракаво́га (адуш.)		 саракаву́ю саракаво́е саракавы́я (неадуш.)
саракавы́х (адуш.)
Т. саракавы́м саракаво́й
саракаво́ю		 саракавы́м саракавы́мі
М. саракавы́м саракаво́й саракавы́м саракавы́х

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

саракавы́

лічэбнік, парадкавы

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. саракавы́ саракава́я саракаво́е саракавы́я
Р. саракаво́га саракаво́й
саракаво́е		 саракаво́га саракавы́х
Д. саракаво́му саракаво́й саракаво́му саракавы́м
В. саракаво́га (адуш.)
саракавы́ (неадуш.)		 саракаву́ю саракаво́е саракавы́х (адуш.)
саракавы́я (неадуш.)
Т. саракавы́м саракаво́й
саракаво́ю		 саракавы́м саракавы́мі
М. саракавы́м саракаво́й саракавы́м саракавы́х

Крыніцы: krapivabr2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

саракавы́ сороково́й

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

саракавы́, ‑ая, ‑ое.

Ліч. парадк. да сорак. Саракавы нумар. □ Загналі.. [дзяўчаты] кароў у лес, у саракавы квартал. Масарэнка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

со́рак, сарака́, ліч. кольк.

Лік і колькасць 40.

Яму ўжо за сорак (больш за сорак гадоў).

|| парадк. саракавы́, -а́я, -о́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сороково́й саракавы́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

саракаго́ддзе, -я, н.

1. Тэрмін, прамежак часу ў 40 гадоў.

2. Гадавіна якой-н. падзеі, якая была 40 гадоў таму назад.

С. навучальнай установы.

С. маёй сяброўкі (саракавы год нараджэння).

|| прым. саракагадо́вы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Сарачы́ны ’саракавы дзень пасля чыёй-небудзь смерці’ (ТСБМ, Шат., Ян., Мат. Гом.). Рус. сорочи́ны, укр. сорокови́ни, сорочи́ни ’тс’. Ад со́рак (гл.) (Фасмер, 3, 724).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

сарачы́ны ​1, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і сарочы. У.. вершалінах [дрэў] асталіся леташнія варанячыя і сарачыныя гнёзды. Лупсякоў.

сарачы́ны ​2, ‑аў; адз. няма.

Уст. Саракавы дзень пасля чыёй‑н. смерці. // Звычай памінання памёршага ў гэты дзень. Справіў Сцяпан па жонцы сарачыны. «Беларусь».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)