па-сапра́ўднаму

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
па-сапра́ўднаму - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

па-сапра́ўднаму нареч. по-настоя́щему

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сапра́ўдны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сапра́ўдны сапра́ўдная сапра́ўднае сапра́ўдныя
Р. сапра́ўднага сапра́ўднай
сапра́ўднае		 сапра́ўднага сапра́ўдных
Д. сапра́ўднаму сапра́ўднай сапра́ўднаму сапра́ўдным
В. сапра́ўдны (неадуш.)
сапра́ўднага (адуш.)		 сапра́ўдную сапра́ўднае сапра́ўдныя (неадуш.)
сапра́ўдных (адуш.)
Т. сапра́ўдным сапра́ўднай
сапра́ўднаю		 сапра́ўдным сапра́ўднымі
М. сапра́ўдным сапра́ўднай сапра́ўдным сапра́ўдных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

запра́вски нареч., разг. па-сапра́ўднаму;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

по-настоя́щему нареч. па-сапра́ўднаму.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уласці́ва, безас. у знач. вык.

Характэрна. Таўлаю, як сапраўднаму паэту, было ў вышэйшай ступені ўласціва мысліць вобразамі. Клышка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

псеўданаро́дны, ‑ая, ‑ае.

Які не з’яўляецца па-сапраўднаму народным; які выкарыстоўвае толькі знешнія прыкметы народнай культуры, быту і пад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пазіты́ў, ‑тыва, м.

Здымак з негатыва, на якім светлыя і цёмныя часткі адпавядаюць іх сапраўднаму размеркаванню ў рэчаіснасці; проціл. негатыў.

[Ад лац. positivus — дадатны.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

по́длинно нареч. сапраўды́; па-сапра́ўднаму;

по́длинно наро́дное тво́рчество Пу́шкина сапраўды́ наро́дная тво́рчасць Пу́шкіна;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дакла́дна,

1. Прысл. да дакладны.

2. у знач. вык. Па-сапраўднаму, правільна, акуратна. — Давайце неадкладна, Ды каб было дакладна, Бо трэба знаць і трэба ўмець, Каго, калі і як сустрэць. Лужанін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)