уласці́ва, безас. у знач. вык.
Характэрна. Таўлаю, як сапраўднаму паэту, было ў вышэйшай ступені ўласціва мысліць вобразамі. Клышка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)