самагу́бны, -ая, -ае.

1. гл. самагубства.

2. перан. Небяспечны, згубны для самога сябе (кніжн.).

С. ўчынак.

Самагубнае рашэнне.

|| наз. самагу́бнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

самагу́бны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. самагу́бны самагу́бная самагу́бнае самагу́бныя
Р. самагу́бнага самагу́бнай
самагу́бнае		 самагу́бнага самагу́бных
Д. самагу́бнаму самагу́бнай самагу́бнаму самагу́бным
В. самагу́бны (неадуш.)
самагу́бнага (адуш.)		 самагу́бную самагу́бнае самагу́бныя (неадуш.)
самагу́бных (адуш.)
Т. самагу́бным самагу́бнай
самагу́бнаю		 самагу́бным самагу́бнымі
М. самагу́бным самагу́бнай самагу́бным самагу́бных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

самагу́бны самоуби́йственный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

самагу́бны, ‑ая, ‑ае.

Які канчаецца самагубствам. Самагубны ўчынак. // перан. Небяспечны, шкодны для самога сябе. Самагубная тактыка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

самагу́бства, -а, н.

Наўмыснае пазбаўленне сябе жыцця.

Пакончыць жыццё самагубствам.

|| прым. самагу́бны, -ая, -ае (спец.).

С. акт.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

самоуби́йственный самагу́бны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)