самагу́бны, ‑ая, ‑ае.
Які канчаецца самагубствам. Самагубны ўчынак. // перан. Небяспечны, шкодны для самога сябе. Самагубная тактыка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)